همان طور که از اسم بافت پیوندی پیداست وظیفه این بافت پیوند بین یاخته ها و بافت می باشد این نوع بافت از رشته های پروتئینی به نام کلاژن و رشته های دارای قابلیت ارتجاعی و یاخته و مواد بین یاخته ای تشکیل شده است که با توجه به این مواد دارای انواع زیر است :
بافت پیوندی سست - بافت متراکم - بافت چربی
نیم نکته:کتاب درسیه قبلی چنتا اضافه داشت مثل بافت چربی بافت خون بافت غضروف که این اسامی تو کتاب جدید تو جای دیگه ای توضیح داده شده
بافت پیوندی سست:
این نوع بافت پیوندی قابلیت تنعطاف بالایی دارد ولی در برابر کشش مقاوم نست . ماده زمینه ای در این بافت سست شفاف بی رنگ و چسبنده می باشد و مخلوطی از انواع مولکول های درشت مانند گلیکوپروتئین است ومعمولا بافت پوششی را پشتیبانی می کند
نکته: بافت پیوندی سست غالبا بافت پوششی را به بافت های زیرین متصل می کند به عنوان مثال بافت پیوندی سست بافت پوششی لوله گوارشی را به بافت های زیر متصل نگه میدارد.
بافت پیوندی متراکم:
این نوع بافت نیز بافت پیوندی است که دارای رشته های کلاژن است و این رشته ها در این نوع بافت پیوندی بیشتر از بقیه است به همین دلیل تعداد یاخته ها کم است و ماده بین یاخته ای نیز به دنبال آن در این نوع بافت کم است
نکته:انعطاف پذیری و کشش برعکس بافت پیوندی سست است یعنی در بافت پیوندی متراکم قابلیت کشش بیشتر و انعطاف پذیری کمتر است
نکته دوم:بافت پیوندی متراکم در بخش هایی از قلب قابل مشاهده است
بافت چربی:
این نوع بافت نیز دارای مقدار زیادی مواد چربی در یاخته های خود می باشد این بافت بزرگترین منبع ذخیره انرژی در بدن است که در جاهایی مانند کف دست و پاها به عنوان عایق حرارتی و ضربه گیر را دارد
نکته:هسته یاخته ها در بافت چربی به حاشیه رانده شده است و یاخته های بافت چربی شکلی شبیه به انگشتر دارند
نکته دوم: بیشتر فضای یاخته های بافت چربی را مواد چربی تشکیل می دهد